อาทิตย์ต่อมา
“นี่เราต้องขับรถไปกันเองเหรอคะ?” ดารินเอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับ น่าแปลกที่กระทิงขับรถทางไกลเองคนเดียว โดยที่ไม่มีคนขับรถติดตามมาด้วย
มันผิดวิสัยผู้บริหารใหญ่อย่างเขามาก อย่างน้อยก็น่าจะมีคนขับรถหรือพนักงานติดตามไปด้วยบ้าง
“ใช่ครับ พี่กะว่าจะไปพักผ่อนด้วยเลยก็เลยขับรถมาเอง จะได้มีความเป็นส่วนตัว”
“แล้วมีคนขับรถให้ มันไม่ส่วนตัวตรงไหนคะ?” ดารินเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย
“ก็ขับรถเองเราก็จะได้มากันแค่สองคนไง คนอื่นไม่เกี่ยว”
“เหอะ! แผนการสูงนักนะ!” ดารินเค้นหัวเราะพลางมองกระทิงที่กำลังขับรถอยู่ด้วยหางตา เมื่อรู้ว่ามันคือแผนการของกระทิงแต่ก็กลับคำพูดไม่ทันแล้ว
“แหะๆ แล้วไปกันดีกว่าเนาะ กว่าจะถึงคงมืดเลย”
“ค่ะ”
กระทิงขับรถไปเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบเพราะต้องขึ้นเขา จนกระทั่งขับรถมาถึงจุดสูงสุดที่อยู่บนดอย มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนรอรับทั้งสองคนอยู่ที่ทางเข้ารีสอร์ท
“ส
