“ค่ะ ฉันก็หวังว่าเขาจะมีเวลารับโทรศัพท์จากไร่ที่เขาทิ้งไปนาน จนอาจจะลืมทางกลับมาแล้วก็ได้”
“ขอบใจนะมาเรียที่เตือนให้ฉันรู้ว่าฉันต้องหมั่นลงมาที่ไร่บ้าง ไม่ควรปล่อยให้อะไรๆ มันเป็นไปเพราะใครบางคนถูกหาว่าลืมทางกลับบ้าน”
คุณมาร์กาเรตตอกกลับจนมาเรียทำหน้าไม่ถูก เมริสาฟังบทสนทนาของพวกเขาแล้วไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่เธอไม่ติดใจอะไร เพราะไม่ได้อยากรู้เรื่องด้วย แต่เธออดทึ่งคุณแม่บ้านใหญ่ไม่ได้ หญิงชราที่มีหน้าที่ดูแลคฤหาสน์เป็นหลัก และอีกงานคือขัดขวางการไล่คนออกอย่างไร้เหตุผลของหญิงสาววัยสามสิบที่ยังไม่แต่งงาน
“นนท์” เธอเอื้อมหน้าเข้าใกล้ไหล่ชายหนุ่ม แล้วกระซิบกระซาบ “สองคนนี้เป็นแม่ลูกกันรึเปล่า”
“เฮ้ย!!! รู้ได้ไงวะ” นนทวัฒน์เผลอเสียงดังจนทุกคนหันมอง มาร์กาเกต เคสถอนหายใจอย่างเอือมระอา ไม่รู้ว่าเธอปกป้องคนผิดรึเปล่า “ขอโทษครับ”
“แล้วนี่ใคร”
เมริสาสะดุ้งโหยง ถึงตาเธอแล้ว เธอยิ้มแฉ่งให้คุณแม
