“คุณไม่เชื่อใจผมเลยเหรอ”
“เคยเชื่อค่ะ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว”
“ผมสาบานเลยว่าไม่เคยรู้เรื่องมาก่อน”
“แต่ตอนนี้ก็รู้แล้วนี่คะ”
“ถึงผมจะรู้แต่ความรู้สึกของผมก็ยังเหมือนเดิมนะ ผมกับเนยจะแต่งงานกัน”
“แล้วน้องข้าวหอมล่ะคะ นั่นลูกคุณนะคะ”
“ข้าวหอมก็ยังเป็นลูกของผมอย่างเดิม ผมยินดีรับผิดชอบเรื่องลูกทุกอย่างแต่ไม่ได้หมายความว่าผมกับแม่ของแกจะกลับไปคืนดีกัน”
“คุณพูดง่ายนะคะ แต่เนยว่ามันทำยากค่ะ”
“มันทำยากแต่ผมก็คิดว่าผมทำได้นะ” เขายืนยันเสียงแข็ง
“เนยไม่รู้ว่าคุณสองคนเลิกกันเพราะอะไร และโอกาสจะกลับมาคืนดียังมีอยู่ไหม แต่ถ้าคุณต้องทำเพื่อลูกเพื่อครอบครัวเนยยินดีถอยออกมาค่ะ”
“ไม่นะเนย ผมไม่ยอมเสียคุณไปเด็ดขาด”
“คุณจะเลือกอยู่กับเนยแล้วลูกคุณล่ะคะ”
“ผมว่าไม่จำเป็นต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง ผมรักคุณและจะแต่งงานกับคุณในขณะที่ยังทำหน้าที่พ่อ ผมเชื่อว่าลูกของผมจะเข้าใจ”
“น้องข้าวหอมแค่สี่ขวบเอ
