ตอนที่ 21 ยอมแพ้ให้โชคชะตา
“ขนาดนี้แล้วพวกมันยังกล้าทำกับพี่ไม้เลย” เสียงของมุ่ยเองก็สั่นเครือไม่ต่างกัน
“น่าจะเป็นพวกที่อยากได้ที่ดินนั่นแหละ” ย่าของเธอเสริมขึ้นก่อนจะทอดถอนใจ “บอกมันแล้วว่าให้ขายไปเถอะที่ดินนั่น เอาเงินไว้ก็ได้ งั้นชีวิตมันก็จะฉิบหายไปจนตาย”
มิรินได้แต่เงียบฟังแม้ไม่ได้รู้ที่มาที่ไปอะไรแต่เธอก็พอจะจับใจความได้ว่าพ่อของเธอมีที่ดินทำเลทองแถวภาคกลาง ที่ตรงนั้นมีคนอยากได้และขอซื้อไปหลายคนแต่พ่อเธอไม่ยอมขายเพราะอยากเก็บไว้เป็นมรดกให้เธอ
พ่อไม่ได้ลืมเธอ แต่เพราะพ่อโดนจับติดคุกไปหลายปีอย่างนั้นใช่ไหม แล้วที่แม่ไม่ให้เธอรับรู้เรื่องนี้ก็เพราะไม่อยากให้เธอรับรู้ว่าพ่อของเธอเป็นฆาตกร
มิรินรู้สึกหัวใจมันเต้นรัวเร็ว มือชื้นไปด้วยเหงื่อ ไม่คิดว่าตัวเองต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ เธอไม่รู้ว่าทั้งหมดที่พวกเขาพูดจริงเท็จแค่ไหน ในมุมของย่าก็คงมองว่าพ่อมีเหตุผลแล้ว
แต่สำหรับคนอื่นอย่าง
