ตอนพิเศษ 3
สามดือนต่อมา
“เงียบเชียว หื้ม..”
ไทป์โอบไหล่แฟนสาวขณะออกจากห้องตรวจในโรงพยาบาล พาเธอนั่งบนเก้าอี้เพื่อพูดคุยตกลงกัน เมื่อวานเป็นวันจบการศึกษาของเขาและอ้าย ที่มาโรงพยาบาลเพราะเมื่อเช้าอ้ายมีอาการหน้ามืดซึ่งเป็นมาหลายวัน
“คือว่า..”
คนหน้าซีดก้มมองหน้าท้องของตัวเอง น้ำตาคลอเบ้า ไทป์ที่เฝ้าสังเกตท่าทางอยู่ก็หัวใจกระตุก คิดไปว่าเธอไม่อยากให้เกิดขึ้น ถึงน้อยใจแต่ไม่กล้าแสดงออก เพราะรู้ว่าผู้หญิงตั้งครรภ์มักมีอารมณ์แปรปรวน
“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมนะอ้าย พี่สัญญาจะเป็นพ่อและสามีที่ดี”
“อะไรทำให้พี่คิดว่าอ้ายไม่พร้อม” คนน้องหน้าบึ้ง รู้สึกโกรธอย่างไม่มีสาเหตุ
“ก็เห็นทำหน้าเหมือนจะร้องไห้” ไทป์พูดเสียงเบา
“ชอบคิดไปเอง”
“แล้วรู้สึกยังไง ไหนบอกมาซิ๊” บีบแก้มของคนหน้างอย่างเอ็นดูกับท่าทีฟึดฟัดของเธอ
“ร้องไห้เพราะดีใจต่างหาก ที่ตกลงแต่งงานอ้ายไม่ได้ฝืนใจนะคะ และที่ท้องก็ไม่ใช่เร
