พี่แบทเงียบไปหลังจากที่ฉันพูดประโยคนั้นจบคอยดูเถอะฉันจะทำให้เขาทรมานเพราะความเงียบของตัวเอง!
“จะปล่อยมีนได้หรือยัง” ฉันพูดด้วยเสียงห้วนๆ แล้วทุบอกเขาอย่างไม่พอใจ
“อืม” เขาตอบสั้นๆ แล้วคลายอ้อมแขนแข็งแรงของตัวเองออก ฉันสังเกตเห็นสีหน้าที่เริ่มกังวลของเขา แต่ก็ไม่ยอมพูดอะไรออกมาหรอก
“พูดมากแล้วมันจะตายหรือไง” ฉันบ่นเบาๆ แล้วลุกออกจากเตียง โดยไม่หันไปสนใจคนที่นอนอยู่เขายังคงเงียบอยู่อย่างนั้นไม่รู้จะได้ยินที่ฉันพูดมั้ย แต่ไม่สนแล้วตอนนี้ฉันโมโหจริงๆ เขาทำฉันทรมานมาเกือบอาทิตย์
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังขึ้นตอนที่ฉันกำลังอาบน้ำอีกรอบ เพราะทั้งตัวเหงื่อไหลโชกเพราะไอ้คนบ้าที่อยู่ด้านนอก เกลียดๆ ๆ ฉันเกลียดพี่แบท เกลียดภายใต้คำว่ารักนั่นแหละ หึ้ย! ไอ้คนบ้า!
ก๊อกๆ
“มีอะไร” ฉันปิดน้ำแล้วถามออกไป
“เข้าไปนะ”
“ไม่!”
คิดว่าเขาจะฟังมั้ย ตอบได้ทันทีว่าไม่ เพราะพอฉันตอบเขาก็เดินดุ่มๆ เข้ามาโ
