“พี่นนท์ ลงมาตั้งแต่ตอนไหนคะ” ปุณณิศาตกใจที่หมุนตัวกลับแล้วเจอเขายืนพิงเคาน์เตอร์ครัวอยู่
“ลงมาทำอะไรดึกอย่างนี้”
“หนูลงมาชงชาให้พี่นนท์” หญิงสาวชี้ไปยังชาที่เธอชงไว้ที่วางอยู่บนโต๊ะ
“ขอบใจ จะขึ้นนอนเลยไหม”
“ค่ะ แล้วพี่นนท์ล่ะคะ ลงมาทำไมแล้วจะขึ้นไปนอนหรือทำงานต่อคะ”
“ฉันทำงานเสร็จแล้ว ไปที่ห้องไม่เห็นก็เลยลงมาตาม” ชานนท์เพิ่งสังเกตว่าวันนี้ปุณณิศาสวมชุดนอนสายเดี่ยวตัวบางที่เขาซื้อให้เป็นครั้งแรก ความบางเบาบวกกับรูปร่างที่เย้ายวนมันกระตุ้นให้ไฟในกายของเขาลุกขึ้นได้อย่างง่ายดาย
“ตามหนูเหรอคะ”
“บ้านนี้อยู่กันสองคน ถ้าไม่ตามเธอฉันจะตามใครละ” ชานนท์เดินเข้ามาใกล้คนเธอต้องถอยหลังไปชนกับประตูตู้เย็น
“จะถอยทำไม กลัวฉันเหรอ”
“หนูจะกลัวทำไม”
“เธอบอกไม่กลัวแต่ทำไมเธอตัวสั่นล่ะปุณณิศา”
หญิงสาวรู้สึกร้อนๆ หนาวอย่างไม่ทราบสาเหตุหรือจะเป็นเพราะชุดนอนวาบหวิวที่เธอหยิบขึ้นมาสวม
“ฉันว่าเธ
