แต๊ก! แต๊ก! แต๊ก!
เสียงแป้นพิมพ์ดังรัวๆ ต่อเนื่อง เพื่อเร่งทำงานให้เสร็จ สลับกับยกมือบางขึ้น ป้องเรียวปากเล็กหาววอดเพราะความง่วง
หลายวันมานี้ ฉันเหนื่อยเพลียง่วงนอนทั้งวัน คงเป็นเพราะช่วงนี้งานยุ่งมาก ทั้งงานที่บริษัทและออกไปพบคู่ค้าข้างนอก ไหนจะต้องตามพี่คิมไปดูแลธุรกิจอื่นๆอีก ร่างฉันจะพัง มือบางยกขึ้นป้องปากหาวอีกครั้ง เป็นจังหวะเดียวกับที่โทรศัพท์บนโต๊ะดังขึ้น
ครืดด! ครืดด!
"ค่ะบอส"
[ง่วงก็มานอนครับ] เสียงทุ้มเอ่ยมาตามสาย ผมเปิดกล้องวงจรปิดหน้าห้อง มองดูแพรวา ที่นั่งหาวไม่เลิก แต่ก็ยังฝืนนั่งทำงาน
"ได้ไงล่ะคะ งานแพรยังไม่เสร็จค่ะ" เรียวปากเล็กขยับบอก มืออีกข้างที่ว่าง เลื่อนไปจับเม้าส์กดบันทึกข้อมูล
[ให้ไอ้โดมทำแทน เข้ามานอนครับ]
"ใกล้เสร็จแล้วค่ะบอส แพรไม่อยากรบกวนพี่โดม"
[ดื้อ!!] ติ้ด.
วางสายจากพี่คิม ฉันนั่งปั่นงานต่อจนเสร็จ และโทรศัพท์บนโต๊ะก็มีเสียงแจ้งเตือนจากแชทไลน์อีก
