“ก็เอาไว้ที่เดิมนั่นแหละ ขอสรุปอีกที ก็คือเค้ารู้ว่าแกชอบเขาแล้ว แล้วสัญญาระหว่างแกกับเขาน่ะมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไหม”
“ไม่มีอะ”
“งั้นแกก็อย่าได้กังวล ก็ตีเนียนตีมึนอึนๆ ไป แบบนั่นน่ะแสดงว่าเขาก็คงไม่ได้รังเกียจอะไรแกหรอก เพราะถ้าไม่เค้าก็คงต่อว่าแกไปแล้ว หลังจากนี้ถ้ามีโอกาสก็ยั่วๆ บดๆ ไปซะ เวลคัมสู่ประตูสวรรค์จ้า”
“แหมแก ฉันเขินเลยอะ”
“ความเหนียมอายที่เดี๋ยวมีเดี๋ยวก็ไม่มีของแกน่ะ พับเก็บใส่กระเป๋าไปก่อนอย่าให้แม่ต้องสอน จำ”
“กราบแทบเท้าแม่ทิพย์ไว้ตรงนี้”
“แม่ทิพย์อะไรฉันไม่เป็น พลีส คอลมี ดอลลี่ หวัง”
“จ้า คุณดอลลี่ หวัง”
“เออ แบบนี้ค่อยน่าคบหาหน่อย จบ แยก ฉันมีงานต้องทำละ”
“โอเค กู๊ดบาย ขอให้ได้ขอให้โดน ขอให้เวรนางฟ้า”
“ขอให้ตัวเองเถอะย่ะ ส่วนนางฟ้าน่ะฉันเป็นอยู่แล้ว”
บนสนทนาผ่านข้อความของทั้งคู่สิ้นสุดลงตรงนั้น รอยยิ้มกว้างยังคงปรากฏบนดวงหน้ารูปไข่ ก่อนที่หญิงสาวจะเอี้ยวตัวไป
