“นี่นาย! พูดเรื่องให้มันพ้นใต้สะดือหน่อย”
“รู้ได้ไงว่าใต้สะดือ เหนือสะดือก็โอเคนะ”
สายตาตวัดมองอกอวบอิ่ม
“นาย! ขืนนายยังพูดบ้าๆ แบบนี้กับฉัน ฉันจะไม่พูดกับนายอีก”
“โอเค หย่าศึก คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”
พิสุทธิ์นภามองผู้ชายตรงหน้า ยอมรับว่าเขาหล่อจริงๆ ตอนหลับตาว่าหล่อแล้ว ตอนลืมตาแบบไม่มีแมสบดบังครึ่งหน้าก็ยิ่งหล่อ
แต่หล่อนจะทึกทักให้เขารับผิดชอบเป็นสามีหล่อนจริงๆ ไม่ได้หรอก เพราะต้องไม่ลืมว่างานแต่งงานที่เกิดขึ้น เกิดจากผู้ใหญ่จัดสรร เขากับหล่อนไม่ได้รักชอบกันมาก่อน ไม่ได้รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ
ดังนั้นไม่ใช่แค่มีอะไรกัน แล้วจะปล่อยให้เรื่องมันผ่านไปแบบเข้าตำรา อยู่ๆ กันไปก็รักกันเอง
สำหรับหล่อนไม่เชื่อเรื่องแบบนั้นหรอก คนจะรักกันหัวใจต้องผูกพัน ต้องเริ่มต้นจาก 0 และนับ 1 2 3 ไปด้วยกัน ไม่ใช่เริ่มต้นจาก 10 แล้วย้อนไปหา 9 8 7 6 จนไปถึง 0 เพราะถ้าเป็นแบบนั้น ก็คงไม่มีการคบหาดูใจก่อนแ
