หลังจากเข้ามาอยู่ในบ้านพักรับรองนักท่องเที่ยว พิสุทธิ์นภาเดินสำรวจข้าวของเครื่องใช้ว่ามีอะไรบ้าง และก็เห็นว่าบ้านพักหลังเล็ก มีส่วนของห้องนอน ห้องน้ำ และครัวน้อยๆ ไว้สำหรับชงกาแฟ หรืออุ่นอาหารนิดหน่อย
ทว่าในตู้เสื้อผ้ามีผ้าเช็ดตัวพับซ้อนกันอยู่ หล่อนรีบหยิบออกมาทันที แล้วนำไปให้แดนดินที่ยืนสะบัดเนื้อตัวเปียกปอนไปมา
“ผ้าเช็ดตัว”
แดนดินรับผ้ามาคลุมไว้ที่หัว จากนั้นก็ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก พิสุทธิ์นภาเห็นดังนั้นก็หันหลังไปอีกทาง
“เดี๋ยวจะไปดูให้ว่าพอมีเสื้อผ้าบ้างหรือเปล่า”
พูดก่อนจะรีบเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าที่อยู่ด้านใน เพราะเมื่อครู่หล่อนเปิดแค่บานแรกไม่ได้ดูว่าบานต่อไปมีเสื้อผ้าอะไรอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอเสื้อผ้าอื่นใดนอกจากผ้าเช็ดตัวอีก เพราะบ้านพักนักท่องเที่ยวก็น่าจะเหมือนโรงแรมที่จัดเตรียมไว้ให้แค่ผ้าเช็ดตัว แต่ที่ต้องเลี่ยงออกมาเพราะไม่กล้ายืนดูเขาถอดเสื้อผ้า
