“ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อเย็นนะคะ น้ำฟ้าอิ่มพุงกางไปหลายวันเลย อ้อเนี่ยพี่เชาว์ เรื่องหมั้นหมายกันไม่ต้องเป็นห่วง น้องจะไปคุยกับคุณพ่อให้ถอนหมั้นเอง เพราะน้องก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเหมือนกัน”
มื้ออาหารเย็นผ่านไปได้ด้วยดีด้วยรอยยิ้มและสีสันแห่งความสุข น้ำฟ้าชักจะติดใจ พูดคุยถูกคอกับพี่สาวคนสนิทคนใหม่ จนเชาว์ต้องผลักดันร่างเธอขึ้นรถกลับบ้าน
“อืม ขอบใจน้องด้วยที่ช่วยพี่ได้คืนดีกับหนูอิง”
“น้ำฟ้าก็อยากให้พี่เชาว์มีความสุข จะทำแต่งานไม่มีคนคอยดูแลจนแก่ตายไปหรือไง มีความรักกับคนที่เรารักน่ะมันดีจะตาย น้องขอตัวกลับก่อน ฝากลาพี่อิงดาวด้วยนะคะ”
“จ้า เดี๋ยวพี่บอกเธอให้”
เชาว์โบกมือลาน้องสาวคนสนิทขึ้นรถกลับบ้าน ส่วนตัวเขาน่ะเหรอจะได้มีเวลาส่วนตัว ดูแลเมียกับลูกในท้องนะสิ บอกตามตรงว่าเขาติดตัวเธอไม่ห่างจนคุณลุงเรเปลแซวว่าคลั่งรักเมียมาก
“คุณเชาว์คะ”
เพียงไม่ทันที่ชายหนุ่มย่องปีนขึ้นไปหาเพื่อนอนก
