พิมรักไม่รอให้บิดาพูดจบ หล่อนก็สวนกลับทั้งน้ำตา “แพทกับหมอนั่นทะเลาะกันมาตั้งแต่จำความได้ และไม่มีทางที่ศัตรูสองคนจะรักกันได้หรอกค่ะ”
“คำว่าศัตรูมันลบล้างได้ด้วยความรักนะลูกแพท ความรักมันทรงพลังและมีอำนาจมากกว่าที่เราจะเข้าใจ พ่ออยากให้แพทเข้าใจตัวเอง และยอมรับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง”
“แต่ว่า...”
“เพราะไม่อย่างนั้นคนที่เจ็บจะเป็นลูกเองนะแพท...”
พิมรักยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะพูดออกมาอย่างสิ้นหวัง หัวใจอ่อนแรงเหลือเกิน
“แพทก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้...รู้สึกกับหมอนั่นแบบนี้ แต่...แต่แพทห้ามตัวเองไม่ได้ แพทกลัวเหลือเกินค่ะคุณพ่อ กลัวว่าสักวันหมอนั่นจะรู้ว่าหัวใจของแพทคิดอะไรอยู่...”
“ทำไมล่ะลูกแพท”
“เพราะเขาจะหัวเราะเยาะแพทน่ะสิคะ ที่แพท...รักเขา...” ในที่สุดหญิงสาวก็สารภาพออกมา
“แพทรักเขา...รักอย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน แพทไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เป็นแบบนี้ กับพี่เพนน์...แพทยังไม่รู
