“เฮ้ยไอ้กุล ไอ้ซัน เดี๋ยวนี้พวกมึงมีความลับกับกูเหรอวะ มึงไม่เห็นกูเป็นเพื่อนแล้วหรือไง”
จิณณ์ประท้วงเมื่อเห็นท่าทีลับลมคมในของทั้งสองคน
“กูไม่ได้มีความลับ แต่ไอ้ซันมันมโนไปเองน่ะ” กุลวุฒิรีบแก้ตัว
“มโนบ้าอะไรวะ ก็เห็นๆ อยู่ว่ามึงแอบจูบเด็กนั่นน่ะ”
“ไอ้ซัน!” กุลวุฒิจ้องเพื่อนตาเขม็ง
“มึงจะเรียกกูทำไมนักหนา กูจำได้หรอกว่ากูชื่ออะไร แล้วมึงก็ไม่ต้องมาทำเหมือนมันเป็นความลับใหญ่โตด้วย ก็แค่แอบชอบเด็กมันจะเสียหายอะไรนักหนาวะ มีอะไรมึงก็ปรึกษาพวกกูนี่ อย่าลืมไอ้จิณณ์ก็มีเมียเด็กเหมือนกัน เด็กกว่าเราตั้งสิบสองปี เพราะงั้นมันไม่มีอะไรเสียหายหรอก เดี๋ยวเด็กมันก็โตพร้อมใช้งานเองแหละ”
“แต่เด็กนั่นเพิ่งสิบเก้านะมึง เรามันสามสิบสามแล้ว ห่างกันสิบสี่ปี พอเค้าโตเราไม่แก่เลยเหรอวะ”
“นั่นไง ในที่สุดมึงก็ยอมรับว่าอยากกินเด็ก”
อาทิตย์ยิ้มขันเมื่อทำให้กุลวุฒิยอมสารภาพออกมาจนได้ และนั่นก็ทำให้กุลวุฒ
