@เวลาต่อมา
เอี๊ยด!!
มีรถเก๋งขับมาจอดตรงหน้าของมาย ก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมาเล็กน้อย
"ขึ้นมา!"
ด้วยความอยากรู้ทำให้เธอโน้มตัวลงไปมองเจ้าของรถ เผื่อว่าเขาจำผิดคนเธอก็จะได้บอกให้รู้ ทว่า...น่าจะไม่จำผิดคนหรอก เพราะคนตรงหน้าของเธอก็คือเวคิน
"คุณมาทำอะไรคะ?"
"ผมบอกให้ขึ้นรถ"
"ทำไมฉันต้องทำตามที่คุณบอกด้วย"
"จะขึ้นดีๆ หรือจะให้ผมไปอุ้มคุณ!?"
"...." มายยืนชั่งใจอยู่ได้สักพักก่อนจะเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งอยู่ในรถกับเขา "คุณจะพาฉันไปไหนคะ"
"....." เวคินไม่ได้ตอบอะไร เขาเลือกที่จะขับรถออกไปด้วยความเร็วจนกระทั่งรถจอดอยู่ตรงจุดอับที่ไม่มีใครมองเห็น
"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไมคะ!?"
"ผมรู้แล้วนะ"
"รู้อะไรคะ?"
"ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจความหมายของผมดีนะ"
"....."
"เด็กสองคนนั้นเป็นลูกของผม"
"จะบ้าเหรอ ฉันบอกแล้วไงว่า..." เธอเถียงกลับไปแต่ยังไม่ทันได้พูดจบประโยค เขาก็เถียงขึ้นมา
