กลางดึกคืนเดียวกัน
มือหนาควานหาหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างๆ เขา หวังจะดึงเธอเข้ามากอด แต่ทว่ากลับพบเพียงความว่างเปล่า พอรู้สึกได้ว่าเธอไม่ได้นอนอยู่กับเขา ดวงตาสีนิลก็ค่อยๆ เปิดขึ้นและมองรอบๆ ตัว เพราะห้องมันไม่ได้มืดสนิทขนาดนั้น จึงยังพอมองเห็นอยู่บ้าง
"ไลลา ไลลา เธออยู่ไหน" เจย์เลอร์ลุกขึ้นออกเดินตามหา ลุกออกไปทั้งๆ ที่ตัวเองใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียว
ไลลาไม่ได้หนีไปไหนหรอก เพราะของของเธอยังอยู่ครบ แต่เขาไม่รู้ว่าเธอไปไหน ในห้องน้ำก็ไม่มี และปกติเธอก็ไม่ได้ออกไปไหนกลางดึกแบบนี้ด้วย
"ไลลา..."
"ฮึก~"
ขณะที่กำลังเดินตามหา เขาก็ได้ยินเสียงสะอื้นแว่วมาจากที่ไหนสักที่ ประสาทการได้ยินของเขามันดีเยี่ยม ร่างสูงค่อยๆ เดินไปตามเสียง จนกระทั่งเห็นไลลานั่งกอดเข่าขดตัวอยู่มุมระเบียง
"ฮึก~"
เสียงสะอื้นนั้นดังไม่หยุด ดูเหมือนว่าเธอกำลังพยายามกลั้นเสียงของตัวเอง แต่ยังไงก็กลั้นเสียงสะอื้นไม่ได้อยู่ดี
