บทที่ 60
บทส่งท้าย
เช้าวันต่อมา
“อื้อ..” มาร์ชขยับตัวบนเตียงนอนก่อนค่อยๆลืมตา ชายหนุ่มนิ่วหน้ายกมือขึ้นคลึงขมับอย่างงัวเงีย อาการมึนศีรษะเข้าเล่นงานกะทันหันจนต้องหลับตาลงอีกครั้ง
“ตื่นแล้วเหรอคะ..พ่อตัวดี !!”
มายด์เดินเข้ามาในห้องนอนหลังจากตื่นมาทำข้าวต้มเตรียมไว้ให้คนเมา ร่างบางเดินมาหย่อนสะโพกลงบนเตียงข้างร่างสูงที่นอนหลับตานวดขมับ
“เสียงดุเชียวนะ”
“ต้องดุค่ะ พี่อย่ามาเนียนทำเป็นลืมเรื่องเมื่อคืนนะคะ”
“ไม่ลืมหรอกน่า ดุจริงๆเลย เมียใครวะเนี่ย” มาร์ชลืมตาแล้วลุกนั่งพิงหัวเตียง ตาคมเข้มยังคงแดงก่ำผลพวงมาจากอาการเมาค้าง
“งั้นก็สารภาพบาปมาซะดีๆ” มายด์ชี้นิ้วพร้อมกับทำหน้ายู่จนมาร์ชเผลอยิ้มกับความน่ารักของเธอ
“เมื่อคืนหลังจากทำโปรเจคเสร็จ ลีโอมันก็ลากไปที่คลับ พี่ตั้งใจว่าจะนั่งแป๊บเดียวแล้วกลับ แต่ไปๆ มาๆ พวกมันมอมเหล้าพี่ซะงั้น ก็เลยเมาอย่างที่เห็นนั่นแหละ”
“พี่เล่าข้ามอะไรไปหรือ
