บทที่ 54
ขออนุญาต
Rrrrr Rrrrr
“อื้อ พี่ลีโอโทรมาค่ะ”
เสียงโทรศัพท์ของมาร์ชปลุกมายด์ให้ตื่นจากการหลับใหล หญิงสาวควานมือสะเปะสะปะคว้ามาดูแล้วเขย่าร่างสูงให้เขาตื่นขึ้นมารับสาย
“หื้ม..ช่างมัน” มาร์ชพูดขณะหลับตาก่อนพลิกตัวไปอีกทางอย่างสะลึมสะลือ
“รับหน่อยสิคะ เผื่อพี่เขามีเรื่องสำคัญ” มายด์ยื่นโทรศัพท์ข้ามไหล่มาให้ ทำให้มาร์ชจำใจต้องกดรับด้วยความงัวเงีย
“มีอะไร..”
[มึงลืมนัดวันนี้ใช่มั้ยไอ้ห่า ตั้งแต่คืนดีกับเมียเพื่อนอย่างกูหมดความหมายเลยล่ะสิ]
“อืม..โทษที ไว้กูไปวันอื่นแล้วกัน”
[วันนี้นัดรวมกลุ่มนักแข่งตัวท๊อปเลยนะเว้ย ทุกคนมาหมดเหลือแค่มึงคนเดียว เอาไง..หรือเมียไม่ให้ออก]
“ว่าไง..ให้พี่ไปสนามแข่งมั้ย ” มาร์ชหันกลับมาถามหญิงสาวที่นอนฟังอยู่ใกล้ ๆ เธอกัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิด จากนั้นก็ซบหน้าเข้าหาอกกว้างอย่างออดอ้อนทำเอาหัวใจของคนตัวโตสั่นเอ็นดูการคลอเคลียแบบลูกแมวของเธอ
“ถ้าพี่ม
