บทที่ 19
ขาอ่อน
“โอ๊ะ..พี่ปราง สวัสดีค่ะ มาดูพี่มาร์ชแข่งรถเหมือนกันเหรอคะ”
มายด์ไหว้มะปรางพร้อมกับถามด้วยรอยยิ้มสดใส แต่อีกคนกลับหน้าบึ้งและกวาดสายตามองไปทั่วร่างบางที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสำรวจ มายด์หุบยิ้มแล้วปรับเก้าอี้ให้ตั้งขึ้น เธอพยายามเอาผมปิดที่ลำคอเพราะคิดว่าคงมีรอยจากการกัดอย่างแน่นอน
“เหอะ..” เสียงหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ทำให้มายด์มองรุ่นพี่สาวด้วยความหวาดหวั่น เธอรู้สึกถึงความไม่พอใจของอีกฝ่ายเมื่อได้สบตากันเข้าอย่างจัง
“เอ่อ..พี่ปรางมีอะไรกับมายด์หรือเปล่าคะ”
มะปรางไม่ตอบคำถาม แต่เดินเข้ามานั่งเก้าอี้อีกตัวใกล้ๆมายด์ เธอมองออกไปนอกห้อง สายตาจ้องไปยังร่างสูงที่กำลังเดินลงสนามแล้วยิ้มหยัน
มาร์ชโกหกอีกแล้วสินะ เมื่อคืนเขายังรับปากอยู่เลยว่าจะไม่พามายด์มาสนามแข่งอีก แต่สิ่งที่เห็นกลับตรงกันข้าม มาร์ชพาเด็กคนนี้มา แถมยังร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนตรงเก้าอี้ที่เขาเคยบอกว่
