บทที่ 23
ตัวตน
“เมื่อกลางวันคนที่ชื่อจีน่ามาถามมายด์ว่าเป็นเด็กพี่หรือเปล่า มายด์กลัวจะโดนหาเรื่องเลยไม่อยากเจอพี่มาร์ชในมหาลัยค่ะ”
มาร์ชชะงักไปครู่หนึ่งก่อนใช้ปลายนิ้วไล้แก้มเนียนเบาๆ โดยไม่สนใจสายตาของนักศึกษาที่เริ่มมองมากขึ้น ท่าทีสนิทสนมของทั้งคู่ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นอะไรกันแต่สิ่งที่ทำให้ทุกอย่างดูแตกต่างคือท่าทีอ่อนโยนของมาร์ชที่มีต่อมายด์ เพราะในสายตาคนอื่นมาร์ชค่อนข้างแข็งกระด้างและเป็นอันธพาลประจำคณะไม่ค่อยมีใครอยากยุ่งด้วย
“ไม่ต้องกลัว พี่จะจัดการเรื่องนี้ให้เธอเอง”
“พี่มาร์ชจะจัดการยังไงคะ” มายด์เริ่มใจคอไม่ดีเมื่อเห็นแววตาเยียบเย็นแม้เขาจะยิ้มแต่มันดูน่ากลัวชอบกล
“ไม่ต้องรู้หรอก เอาเป็นว่าต่อจากนี้จีน่าจะไม่มายุ่งกับเธออีก ไม่ต้องกลัวนะเด็กดีของพี่”
มาร์ชยิ้มอ่อนก่อนผละมือออกจากพวงแก้มใสละสายตาออกจากใบหน้าจิ้มลิ้ม ก่อนกวาดมองไปยังเพื่อนนักศึกษาร่วมคณะอย่างน่ากลัวจนต้องรีบห
