ใบหน้าคมคายไล่ซุกไซร้ตามลำคอขาวสูดดมความหอมอ่อนๆของกลิ่นสบู่เด็กในเรือนร่างของใบหยก ลมทะเลจากด้านนอกพัดโชยมากระทบผิวกายของทั้งสอง พอให้ได้เย็นยะเยือกเป็นระยะๆแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรุ่มร้อนในกายของทั้งสองเบาลงได้เลย
"อืมม...ปิดหน้าต่างก่อนสิคะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"ใบหยกเหลือบไปมองเห็นบานกระจกของห้องเปิดอยู่ ถึงมันจะเป็นพื้นที่ส่วนตัวแต่ถ้าเปิดเอาไว้คงต้องมีคนได้ยินเสียงตอนที่ทั้งสองคนกำลังทำอะไรอยู่แน่ๆ
"อืออไม่ต้องปิดหรอก ไม่มีใครผ่านเข้ามาหรอก"นับล่าพูดอึมอำในขณะที่ใบหน้ายังคงซุกไซร้อยู่ตามซอกคอของใบหยก
"เดี๋ยวลูกกับพี่ปัดจะได้ยินเสียงเอานะคะ อื้ออพี่นับล่า"
"พี่บอกให้ทุกคนปิดประตูห้องให้เรียบร้อย ปิดหน้าต่างให้สนิทแล้ว ป่านนี้คงจะพากันนอนหลับไปเรียบร้อยแล้วล่ะไม่มีใครสนใจหรอก อืมม..."
"อื้อออ๊ะ~ บะ...เบาหน่อยค่ะหยกเจ็บ"ใบหยกสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกริมฝีปากหนางับที่ต้นคอของเธอแล้วกัดเบาๆ
"เ
