"คุณ!!"ฉันเบิกตาโพลงเมื่อได้เห็นคนตรงหน้า และที่น่าตกใจไปมากกว่าคือเขายืนอยู่ข้างๆน้องบาร์รอน
"แม่จ๋า..."น้องบาร์รอนวิ่งมาหาฉัน
"นี่หยกเป็นแม่ของน้องบาร์รอนหรอ?"
"ใช่!"ฉันตอบห้วนๆ
"แก...น่ารักดีนะ แล้วพ่อของแกล่ะไปไหนแล้ว"
"มันไม่ใช่เรื่องของคุณนะ"
"พะ...พี่ขอโทษ...ว่าแต่แกอายุกี่ขวบแล้วล่ะ"
"...."ฉันยืนนิ่งไม่ยอมตอบ
"อายุสองขวบกว่าแล้วค่ะคุณ"พี่ปัดเป็นคนตอบ
"อ๋อ..อายุไล่เลี่ยกับหลานของผมเลยนะครับ รายนั้นก็อายุสองขวบแล้วเหมือนกัน"
"พี่ปัดคะเรากลับกันเถอะค่ะหยกซื้อของเรียบร้อยหมดแล้ว"
"ค่ะคุณหยก"
"ลุงอุ้ม...ลุงอุ้ม"
"มาครับเดี๋ยวแม่อุ้มน้องบาร์รอนเองดีกว่า"
"ม่ายอาว...ให้ลุงอุ้ม...ไปกับลุง"แกชี้มือไปที่พี่นับล่า เวรกรรมอะไรอีกเนี่ย แล้วไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมน้องบาร์รอนถึงที่ติดมากขนาดนี้
"อย่าดื้อกับแม่สิครับเดี๋ยวแม่อุ้มน้องบาร์รอนเอง ลุงเขาต้องไปทำงานต่อนะลูกไม่ว่างห
