วาคินเดินมาเคาะประตูห้องของแพง หญิงสาวเปิดประตูด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก ชายหนุ่มแปลกใจและคิดว่าเธอไม่สบายจึงถามด้วยความเป็นห่วง
"เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย?"
"ดูข่าวนั่นสิคะ" เธอชี้ไปยังหน้าจอโทรทัศน์ที่เปิดไว้ในห้องพัก วาคินจึงชะเง้อมองไปที่หน้าจอนั้น
"เข้ามาข้างในก่อนสิคะ ยืนชะเง้อมองตรงนี้เดี๋ยวคนก็สงสัยหรอก" เธอบอก ร่างสูงจึงก้าวขาเดินเข้าไปในห้องพักของหญิงสาว
"ข่าวพ่อเลี้ยงต้นสักโดนจับ แล้วก็โดนหลายคดีเลยครับ" วาคินไม่คิดรู้ว่าแพงสนใจข่าวพวกนี้
"เขานี่แหละ" เธอพูดเสียงเบา ยังคงรู้สึกหวาดกลัวกับเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตน วาคินหันมามองหญิงสาวด้วยความแปลกใจอีกครั้ง
"ครับ?"
"ก็คนที่จับฉันจะเอาไปเรียกค่าไถ่ไง เขาคือคนที่ทำร้ายร่างกายฉันแล้วก็จะข่มขืนฉัน..." แพงพูดเสียงสั่นเครือ
"แพง ไม่ต้องกลัวแล้วนะ เธออยากไปชี้ตัวคนร้ายมั้ย?" หญิงสาวเอาแต่ส่ายหน้า วาคินจึงเดิน
