สองเดือนผ่านไป
สหรัฐอเมริกา
กลิ่นหอมของซุปครีมเห็ดทำให้นิษฐารู้สึกตัวตื่น ฤดูใบไม้ร่วงในเดือนกันยายนมีอากาศหนาวเย็นเล็กน้อย ทำให้นิษฐาไม่อยากตื่นขึ้นมาทำอะไร
แต่ทว่าเธอกลับโชคดี ที่มีผู้ชายแสนดีมาคอยดูแลคนแพ้ท้องเป็นประจำ และเขายังทำอาหารอร่อยให้ทานเสมอ
นิษฐาแพ้ท้องตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ จนถึงตอนนี้เธอตั้งท้องได้สามเดือนแล้ว แต่ยังคงมีอาการแพ้ท้องอยู่เกือบทุกวัน เอาแต่อยากทานอาหารไทยฝีมือคุณรังสิมา
พอคิดไปถึงไร่รักษ์เขาแล้วก็ยิ่งทำให้เธอมีแต่เศร้าหมอง แม้พยายามจะไม่คิดมันก็อดไม่ได้ นิษฐาจึงจำใจต้องออกไปข้างนอกทุกวัน เพื่อผ่อนคลายและท่องเที่ยวสถานที่ใหม่ๆ ให้ลืมเรื่องราวในอดีตชั่วคราว
"หอมจังเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับมื้อเช้านะคะ" เธอพูดขึ้นทั้งที่ยังไม่ลืมตาตื่นเสียด้วยซ้ำ
"หอมก็ต้องตื่นขึ้นมาทานครับ ป่านนี้ลูกคงหิวแล้ว ปล่อยให้ลูกหิวระวังลูกโกรธแล้วไม่หายแพ้ท้องซะทีนะครับ" ชายหนุ่มพูดน้ำเสีย
