ห้าปีผ่านไป
นิษฐากำลังเตรียมอาหารเช้าให้กับโนอาลูกชายวัยสี่ขวบเศษของเธอ ขณะที่รักษ์ตะวันกำลังจัดเก็บข้าวของใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ใบสุดท้าย
ทั้งสองย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเดียวกันตั้งแต่ที่นิษฐาคลอดลูกชาย และเขายังทำหน้าที่เป็นคุณพ่อให้แก่โนอาตั้งแต่เด็กน้อยลืมตาดูโลก
ในทางกฎหมาย ใบแจ้งเกิดของโนอาระบุชื่อบิดาชัดเจนเป็นชื่อของรักษา เพราะรักษ์ตะวันเป็นคนดูแลเรื่องเอกสารให้ทั้งหมด แม้ตอนนั้นนิษฐาจะไม่เห็นด้วย แต่ก็จำยอมทำตามที่ชายหนุ่มต้องการ
แต่ในชีวิตความเป็นจริงแล้ว โนอาเข้าใจเสมอมาว่ารักษ์ตะวันคือบิดาของเขา และชายหนุ่มก็ยินดีทำหน้าที่นี้ด้วยความสุข
"คุณพ่อครับ เก็บกระเป๋าเสร็จหรือยังครับ คุณแม่ให้มาตามไปทานข้าว" โนอาเดินเข้ามาหารักษ์ตะวันในห้องนอนของเขา โชคดีที่เด็กน้อยไม่เคยถามว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่นอนห้องเดียวกัน
และโนอายังพยายามพูดภาษาไทยให้ชัดอีกด้วย เพราะนิษฐาบอกบุตรชายไว้ว่าจะ
