รักษาเข้ามานอนในห้องนอนที่นิษฐาและลูกพักอยู่ ทั้งสองปล่อยให้ลูกนอนหลับสบายบนเตียง แต่พวกเขาลงมาปูผ้านอนที่พื้นด้านล่าง
รักษาสวมกอดภรรยาจากด้านหลัง เขาคลอเคลียเส้นผมสลวยของเธอ คิดถึงกลิ่นกายหอมหวานของหญิงสาวจับใจ มือแข็งแรงลูบไล้ต้นขาอ่อนภายใต้ผ้าห่มผืนหนา
"อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะคะ ลูกนอนอยู่" เธอเอ่ยปากห้าม แม้จะยังคงนอนยิ้มอยู่
"ก็เพราะลูกนอนไงถึงได้คิด จะให้ทำตอนลูกตื่นหรือยัง?" รักษาพูดใกล้ใบหูเล็ก
นิษฐาจึงพลิกตัวหันกลับมาหาเขา ทว่ารักษากลับไม่ยอมคุยด้วย เขามุดตัวลงใต้ผ้าห่ม และมุดต่ำลงไปจนกระทั่งใบหน้าคมคายอยู่ตรงกลางเรียวขาสวยทั้งสองข้างของภรรยา
"อื้ม...ไม่เอานะคะ" เธอดันศีรษะของเขาออก แต่รักษากลับดึงกระโปรงชุดนอนของภรรยาขึ้นมาไว้ตรงหน้าท้องน้อย และยังเกี่ยวนิ้วถอดกางเกงชั้นในของเธอออกอีกด้วย
"อื้ม..." นิษฐาคลี่ยิ้มน้อยๆ เธอคิดถึงรสรักของเขา แม้จะผ่านไปห้าปีแต่ก็จำทุกอย่างได้ขึ้นใ
