นิรดายิ้มกับมารดาเมื่อเริ่มทานอาหารไปอย่างมีความสุข เผลอหันไปสบสายตาคมกล้าของสามีที่นั่งตรงข้ามกับเธอเพราะวันนี้เขาเปลี่ยนที่นั่งก็หน้าแดง
นิรดาหลบสายตาวูบเขินอาย เห็นแววตาที่มีเลศนัยของเขานั่นเอง เธอรู้สึกว่ามือสั่น เพราะคืนนี้เธอต้องย้ายกลับไปนอนห้องเดียวกับเขานั่นเอง แค่นึกก็พานจะสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ทุกคนยังนั่งคุยกันอย่างออกรส นิรดานั่งใกล้กับมารดาไม่ห่าง อภินันท์แกล้งนั่งคุยบ้าง เงียบบ้าง แต่รอภรรยาอย่างใจเย็น
ส่วนอภิรักษ์และรำเพยนั้นขอตัวขึ้นไปนอนก่อน ในที่สุดบิดาของเธอก็ชวนมารดาขึ้นห้องนอนบ้างเพื่อพักผ่อน เพราะวันนี้เดินทางมาเหนื่อยพอสมควร จึงเหลือแต่นิรดา คุณอรอุมาและอภินันท์เท่านั้น
“คุณแม่ขา... น้องหนูขอตัวไปนอนก่อนนะคะ”
นิรดาขออนุญาตแม่สามีเสียงนอบน้อม สายตาหลบวูบเขินอายอยู่ร่ำไป เมื่อสบสายตากับสามีของเธอที่นั่งอยู่อีกฟากใกล้กับมารดาของเขา
“ไป
