บทที่ 48
หน้ามืด
หลายวันต่อมา
“พ่อจะให้เวลาเจได้ทบทวนตัวเองและคิดให้ถี่ถ้วนเรื่องใบบัว ถ้าคิดได้เมื่อไหร่ค่อยมาคุยกับพ่ออีกครั้ง”
เสียงเด็ดขาดจากคนเป็นพ่อดังก้องอยู่ในหู ขณะเจคอปขับรถออกจากบ้านหลังใหญ่ เส้นเลือดบนมือปูดขึ้นในยามที่เขากำพวงมาลัยไว้แน่น นัยน์ตาแดงก่ำอารมณ์คุกรุ่นจากบทสนทนาที่ไม่ได้ดั่งใจ
เป็นไปไม่ได้ที่พ่อจะมองใบบัวแง่ลบ จนถึงขั้นเอ่ยปากห้ามไม่ให้เขาพาเธอมาเหยียบที่บ้าน ต้องมีอะไรที่เขาไม่รู้แน่นอน
“แม่งเอ๊ย..!”
เสียงสบถดังในตอนที่เท้าเหยียบคันเร่ง รถหรูพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงตามอารมณ์เกรี้ยวกราดที่หาทางออกไม่ได้ ความสัมพันธ์กับใบบัวกำลังดีขึ้น แต่ก็ต้องมาสะดุด เพราะพ่อไม่เห็นด้วยโดยให้เหตุผลเรื่องความเหมาะสม ซึ่งเขามองว่าไร้สาระ
ทำไม? ต้องหาผู้หญิงที่มีฐานะเท่าเทียม ในเมื่อสมบัติที่มีก็มากมายเสียจนตายไปยังใช้ไม่หมด เขาแค่ต้องการอยู่กับคนที่รัก คนที่ทำให้
