(พระราม)
หลายวันต่อมา
"นี่เอกสารฝ่ายการตลาดนะคะ ทางนั้นบอกว่าแก้ตามที่บอสต้องการแล้ว"
ผมพยักหน้าพร้อมเงยหน้ามองร่างเพรียวที่ขยับโน้มลงมาใกล้และแทนที่เธอจะขยับไปยืนอยู่ทางหน้าโต๊ะแต่กลับไม่
"ผมค่อนข้างอึดอัดอยู่นะครับที่คุณชอบเดินข้ามมาใกล้แบบนี้"
"คะ? เอ่อขอโทษนะคะบอสแต่ส้มกลัวบอสจะไม่เห็น"
"ผมให้แต่ล่ะฝ่ายแก้อะไรตรงไหนไปผมจำได้คุณไม่ต้องห่วง เพราะงั้นช่วยเว้นระยะด้วย"
"ทำไมบอสเย็นชาจังคะ พี่เพ็ญไม่เห็นพูดให้ฟังเลยว่าบอสใจร้ายขนาดนี้"
ผมขมวดคิ้วและหันมองส้มอย่างไม่เข้าใจนัก
"ผมไม่แน่ใจนักว่าผมไปใจร้ายกับคุณยังไงในเมื่อผมต้องการให้คุณไม่เข้าใกล้ผมมาก.."
"อึ่ก"
เอ้า..ร้องไห้เฉย ผมขมวดคิ้วมองเลขาเจ้าปัญหาด้วยสายตานิ่งเรียบขณะที่เธอก็มองผมทั้งน้ำตา
"บอสตีตัวออกห่างมาก"
"ก็เพราะผมมีแฟนแล้วผมเลยไม่ต้องการให้ใครมาทำให้ผมมีปัญหากับแฟน"
"แต่บอสคะ...จริงๆบอสก็รู้ใช่ไหมว่าส้มคิดยังไงกั
