01.33 AM.
"เฮียเมามากแล้วนะคะรักว่าพี่กลับบ้านดีกว่าไหม"
"เฮียอยากพาหนูรักไปด้วยได้ไหมครับ?"
ฉันเหยียดยิ้มออกมาอย่างใจเย็นแม้แขนจะพยายามดันวงแขนหนักที่พยายามจะกกกอดฉันไว้อยู่ คืนนี้มันยังไงวะทำไมมันล้าได้ขนาดนี้
"น่านะหนูรักเฮียก็มาออกบ่อย"
"ทางคลับเราไม่มีบริการเสริมให้พนักงานในร้านออกไปกับลูกค้านะคะ"
เสียงของพี่น้ำทำเอาฉันถอนหายใจพร้อมกับเงยหน้ามองเธออย่างขอบพระคุณ พี่น้ำเอื้อมมือมาจับแขนฉันและดึงให้ลุกยืนขณะที่เธอก็มองตาแก่หัวงูด้วยสายตานิ่งเรียบ
"ทำไมพนักงานพูดงี้กับลูกค้าได้ นี่ไม่รู้หรอว่าฉันมาบ่อย??"
ตาแก่นั้นถามเสียงดังทันทีซึ่งนั้นไม่ทำให้พี่น้ำผวากลับกันเธอขมวดคิ้วและกอดอกใส่
"โทษทีนะถ้ามาบ่อยต้องรู้สิว่าเจ้าของร้านคือคนที่คุณกำลังพูดด้วยอยู่แล้วนี่ทางเราก็อธิบายดีๆว่าทางร้านไม่มีบริการเสริมในเรื่องอย่างว่า ที่นี่เป็นคลับไม่ใช่ซ่องเถื่อน"
"หนอย มันจะขนาดไหนกันวะ!"
"เอา
