แม้ดวงตาจะซ่อนความทุกข์อย่างแผ่วบาง แต่ชายหนุ่มก็ยังคงยิ้มร่า เมื่อก้าวเข้ามาในบ้านสวยกลางป่าของตระกูลกมลโรจน์ ที่ซึ่งเขาได้จัดการพาหญิงสาวมาซ่อนตัวไว้
“ไปเรียกคุณไอลงมาข้างล่าง”
เขาร้องบอกต่อหนุ่มใหญ่ร่างบึกนั่นทันที ขณะหย่อนก้นลงนั่งบนโซฟาสวยในห้องรับแขก ของบ้านพักที่เขาเป็นคนออกแบบเองและสร้างเสร็จเมื่อไม่นานมานี้ ที่ซึ่งหญิงสาวอยู่มาเกือบสองสัปดาห์แล้ว เมื่อเธอเดินตามสาวพม่าลงมาข้างล่าง ครั้งแรกที่เธอเห็นหน้าของตัวบงการที่จับตัวเธอมา เธอตกใจจนหน้าชา ขมวดคิ้วนิ่วหน้า หัวใจเต้นถี่ยิบรุนแรง นั่นเพราะคิดและคาดไม่ถึงจริงๆ
“คุณฐา”
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน แสดงอำนาจอย่างเปิดเผย
“ทุกคนออกไปก่อน”
เธอเดินเชื่องช้า ลงมาเผชิญหน้ากับเขาอย่างไม่เกรงกลัว
“คุณเองเหรอ”
“คุณคงไม่ลำบากมากนะ”
หญิงสาวตบหน้าเขาไปหนึ่งฉาด แต่ชายหนุ่มก็ยังคงยิ้มเสมอ
“คุณทำแบบนี้ทำไม”
“ผมรักคุณมาก”
“นี่เหรอความรักของคุณ
