เมลิน่าใช้เวลาไม่นานก็กลับมาหยุดที่หน้าห้องพักสุดหรูภายในโรงแรมที่แพงที่สุดในกรุงปารีสได้อย่างปลอดภัย หญิงสาวใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปภายในห้อง แล้วก็ต้องชะงักงันอยู่กับที่เมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของดินิย่าร์นั่งอยู่ที่โซฟาก่อนหน้าแล้ว ตรงหน้าของเขามีขวดเหล้าและแก้วหนึ่งใบ
นี่เขาดื่มเหล้าเหรอ?
“นะ นาย... กลับมานานแล้วหรือฮะ” หญิงสาวดัดเสียงห้าวเช่นเคย เอ่ยถามเสียงสั่น
คนที่กำลังจ้องแก้วเหล้าในมืออยู่ตวัดตาขึ้นมองหล่อน และนั่นก็ทำให้หล่อนเห็นว่าสีของนัยน์ตาดินิย่าร์ไม่ใช่สีเขียวมรกตน่ามองอีกต่อไป แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นสีของไฟ ไฟบรรลัยกัลป์เลยทีเดียวแหละ นี่เขาคงโกรธมากที่รู้ว่าหล่อนหายตัวไปสินะ
“ผมขอโทษฮะ...”
คนตัวโตกรอกน้ำสีอำพันในแก้วลงคอจนหมด จากนั้นก็เหวี่ยงแก้วใบสวยในมือทิ้งและลุกขึ้นยืน เมลิน่าสะดุ้ง หน้าตาซีดเผือด ถอยหลังหนีลนลานเมื่อมาเฟียเถื่อนเคลื่อนกายเข้ามาหา
“นาย... ผม...
