ทางด้านก้องไม่ปล่อยเวลาให้หลุดลอยไปแม้แต่วินาที ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงไปจูบปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่มอีกครั้ง แทรกเรียวลิ้นเข้าไปข้างในดูดชิมความหวานจากปากเธอ ในขณะที่มืออีกข้างควานหามืออีกคนเพื่อเอาไปวางยังท่อนเอ็นใหญ่แข็งขืนแล้วบังคับให้เธอชักขึ้นลง เพียงแค่โดนมือเรียวเล็กสัมผัสยังตัวตนไม่ผ่านผ้าเหมือนเช่นคราแรกก้องก็ร้องเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงกระเส่าออกมาสุดจะกลั้น
“อ่า~”
ทางด้านน้ำพริกที่เอาแต่นอนนิ่งเมื่อตั้งรับไม่ทันกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ เนื่องจากไม่ได้เตรียมตัวกับเรื่องนี้เลย เพราะคิดว่าคนที่ป่วยจะไม่สามารถทำเรื่องแบบนี้ได้ ขณะนอนหัวใจเต้นระรัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ทว่ามือของเธอก็จับท่อนเอ็นของเขาขยับขึ้นลงไม่ว่างเว้น
ริมฝีปากทั้งสองยังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม ตวัดลิ้นแลกชิมความหวานของกันและกันอย่างเร่าร้อน ก่อนที่ก้องจะถอนจูบออกแล้วซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนดูดเนื้อผิวนวลของเธออย่างหลงใหล
