"ฮะๆ ยังงอนพี่อยู่?"
พรึ่บ!
ฉันทิ้งกระเป้าเป้ตัวเองลงที่พื้นและหยิบหมอนใบใหญ่ที่โซฟามาถือไว้พร้อมหรี่ตามองพี่พายุที่กำลังนั่งหัวเราะฉันอยู่ เขาชอบทำให้ฉันอายอ่ะ!
"งอนได้ไงพี่อุสาหาทางออกให้เลยนะ"
"คนนิสัยไม่ดี!"
ผลั๊วะๆ!
"รุนแรงจังวะยัยหนู!"
ฉันไม่สนใจเสียงเข้มที่กำลังทำเป็นดุและฟาดหมอนใส่ทั้งใบหน้าและทั่วตัวเขาไม่ยั้งแรงจนพี่พายุเอื้อมมือมารวบดึงฉันไปนั่งลงที่ตักแต่ฉันก็ไม่หยุดตี ฉันฟาดหมอนอัดหน้าเขาที่ยังคงหัวเราะไม่หยุดอย่างไม่พอใจ
"นิสัยไม่ดีๆๆ"
"ไม่งอนนะคนดีโอ๋ๆ" มาโอ๋บ้าโอ๋บ้ออะไร!
"หนูไม่ใช่เด็กนะ!" ฉันเบะปากก่อนพี่พายุจะดึงหมอนทิ้งไปทางอื่น เขากอดฉันไว้แน่นและซบใบหน้าลงมาที่หน้าอกฉันพร้อมกับขยับถูใบหน้าไปมาจนฉันต้องดันออก "พี่อย่าลวนลามได้ไหม!"
"อย่างอนพี่สิ" เขาเงยหน้าขึ้นมามองอ้อนก่อนวางคางยันลงมากับเนินอกฉัน ฉันหรี่ตาพร้อมจับหูทั้งสองข้างเขาไว้
"เลิกแกล้งหนูสิ"
"พี่
