หลังจากวันนั้น ก็เป็นเวลาเกือบสองสัปดาห์แล้วที่เธอไม่ได้เห็นหน้าแบรนดอนอีกเลย ถึงแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่แยแสเลยสักนิด แต่ส่วนลึกก็ยังอดที่จะคิดถึงคะนึงหาอีกฝ่ายไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้อารมณ์เธออ่อนไหวง่ายอย่างน่าประหลาด อีกทั้งยังสับสนและไม่มั่นใจว่าคนทั้งคู่จะไม่ใช่คนคนเดียวกันจริงๆ
“เป็นยังไงบ้างยะ สรุปผู้ชายสองคนนั้นใช่คนคนเดียวกันหรือเปล่า” หลังจากเอาแฟ้มรายงานไปส่งให้หัวหน้าลูคัสก็เดินโฉบเข้ามากระซิบกระซาบ
“ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันสับสนไปหมดแล้วลาล่า” ช่อมาลีเอ่ยพร้อมทำหน้ายุ่งเหยิง จนอีกฝ่ายทนไม่ไหวต้องลากเข้าไปในห้องรับแขก เพื่อพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว
“สบสนยังไงยะ ไหนเล่ามาซิ”
“เขาทำเหมือนไม่รู้จักฉัน แต่จะพยายามเข้ามาตอแยทุกครั้งที่ได้เจอหน้า บางคราก็เอ่ยเยาะเย้ยถากถางราวกับชิงชังรังเกียจฉันเสียเต็มประดา ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นบ้าอะไรถึงได้ทำกับฉันอย่างนี้” ผู้หมวดสาวรำพั
