ทิวเขามีความสุขมาก วันนี้ได้รู้ว่าตัวเองมีพ่อแล้ว ด้วยความเป็นเด็กไม่ได้สงสัยอะไรจึงตามติดภูธรแจ เคยลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเป็นคู่อริกันตั้งแต่แรกเห็น
“พี่เขาจะนั่งข้างพ่อภู” ทิวเขาขยับจานหมีพูห์ของตัวเองพร้อมกับขยับตัวมาใกล้ ๆ แต่ว่าตัวเล็กเกินไปทำให้ต้องยืนถึงจะกินถึงในขณะที่คนอื่นนั่ง แต่ถึงอย่างนั้นทิวเขาก็ไม่หวั่น
“กินไม่ถนัด นั่งเก้าอี้เด็กดีกว่า” ธารมิกาเข้าใจว่าพ่อลูกเพิ่งรู้สถานะ แต่ว่ามันจะเกินไปแล้ว ทำอย่างนี้กว่าจะกินเสร็จเสื้อเลอะไปด้วยน้ำจิ้มพอดี
“พ่อขยับนั่งตรงนี้ดีไหมครับ เดี๋ยวจะคีบให้พี่เขาด้วย” ภูธรตัดสินใจตามใจลูกและตั้งใจจะคอยดูลูกตอนกินเอง ชดเชยที่ตลอดหลายปีไม่เคยได้ทำ
ธารมิกาจึงขยับสลับแลกที่กับเขาจนทำให้สองข้างพี่เขามีพ่อกับแม่คอยดูให้ รุ้งรวีกับฉัตรชัยนั่งแยกไปอีกโต๊ะ ส่วนพี่ธนามองเธอยิ้ม ๆ จนเธอต้องย่างเนื้อให้อุดปากเสียจะได้เลิกล้อเสียที นี่ยังไม่ได้คิดบัญชีที
