ในวันสิ้นปีภูธรได้รับข่าวเกี่ยวกับธงพานิชย์ ว่าวาววิไล หรือคุณย่าของเขาได้เสียชีวิตด้วยโรคชรา แต่ที่น่าแปลกใจคือทรัพย์สินที่เหลืออยู่มูลค่าร้อยล้านเป็นที่ดินและเงินสดรวมทั้งบ้านที่หลังเล็กลงมายกให้เขาแต่เพียงผู้เดียวโดยทนายของครอบครัวติดต่อเขามา เขาไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดี มันไม่ได้ดีใจหรือเสียใจที่เขาจากไปแต่เป็นเพียงความเฉยชาที่ไม่ได้มีความรู้สึกดีต่อกัน เขาเอาเรื่องนี้ไปบอกกับคุณแม่และปรึกษากัน
“ใจหายนะลูก แต่เราไปร่วมงานศพไม่ทัน เห็นบอกว่าจ้างบริษัทจัดงานไว้เรียบร้อยก่อนตายแล้ว แสดงว่าเขาวางแผนมาดีแล้ว”
“ครับ เรารู้เอาตอนที่เขาจัดการงานศพเสร็จแล้ว” ภูธรบอกแม่ เขาเองก็เพิ่งจะดีขึ้นด้วย ไปตอนนี้ก็ไม่ทันการ
“อโหสิกรรมกันไปเนอะลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้” สุดาบอกลูกชายทำให้ตัวเองคิดว่าชีวิตก็มีเท่านี้ ตายไปทรัพย์สินเงินทองอะไรก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี
เขาเลือกที่จะยังไ
