เย็นวันเดียวกัน กัญญาดาออกมายืนรอวฤทธิ์ที่หน้าตึกเพราะเขาโทรมาบอกว่าใกล้ถึงแล้ว ขณะที่ยืนรออยู่ก็มีวิศวกรหนุ่มหล่อคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายเพราะเขาเพิ่งจะกลับเข้ามาที่บริษัท
“น้องกุ้งมายืนรอใครครับ”
“อ๋อ รอ...เพื่อนน่ะค่ะ พี่เชนออกไซต์งานมาเหรอคะ”
“ครับ ไปที่ไซต์แถวสมุทรปราการน่ะ นี่ก็กำลังจะเข้ามาเคลียร์เอกสาร ได้ยินว่าวันก่อนน้องกุ้งเป็นลมที่ไซต์งาน ยังมาทำงานไหวเหรอครับ”
“ไหวค่ะ กุ้งมันเป็นประเภทสาวถึกอยู่แล้ว นี่พี่เหมียวก็ให้ลาพักมาตั้งหลายวัน ตอนนี้แข็งแรงดีแล้วค่ะ”
“ดีแล้วครับ แล้วหลานพี่เป็นไงบ้าง”
“แข็งแรงดีเหมือนกันค่ะ คงจะถึกเหมือนแม่เค้านี่แหละ”
“ดีเลยครับ ตอนได้ยินข่าวพวกพี่ก็เป็นห่วง แต่ไม่เป็นไรก็ดีแล้วล่ะ แล้วนี่เพื่อนยังไม่มาอีกเหรอ ให้พี่ไปส่งดีมั้ย แต่ขอเวลาเอาเอกสารไปไว้ที่โต๊ะแป๊บนะครับ ส่งกุ้งเสร็จพี่ค่อยมาทำต่อ”
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่เชนไปทำงานดีกว่าเดี๋ยวจะกลับบ้าน
