“นายมาทำอะไรที่หน้าห้องทำงานพี่ทุกวัน นายสอง”
อินทัชถามขึ้นด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่สร้อยมาลาย้ายกลับมาทำงานกับเขา อนลก็แทบจะย้ายโต๊ะทำงานตามมานั่งข้างๆ ด้วยเลย เพราะทุกครั้งที่เขาเปิดประตูห้องทำงานออกมา ก็จะเห็นอนลอยู่กับสร้อยมาลาแทบทุกครั้ง
“ผมก็แวะมาหาพี่หนึ่งไงครับ”
อนลแก้ตัว ในขณะที่สร้อยมาลานั่งก้มหน้านิ่งเงียบเพราะขัดเขิน
“ถ้ามาหาพี่ ก็เข้าไปในห้องทำงานสิ มายุ่งอะไรกับคุณสร้อย”
“ผมก็แค่ทักทายเลขาฯ ของพี่หนึ่งเองครับ ทำไมล่ะครับ หรือว่าหวง”
อินทัชส่ายหน้าไปมา มองน้องชายอย่างรู้ทันความคิด
“คำถามนี้นายควรใช้ถามตัวเองมากกว่านะนายสอง”
อนลไหวไหล่กว้าง ก่อนจะเอียงหน้าไปพูดกับสร้อยมาลา
“เดี๋ยวผมขอตัวพาพี่ชายไปสงบสติอารมณ์ก่อนนะ เดี๋ยวจะแวะมาเอาคำตอบ”
“เอ่อ... สร้อย...”
“และผมหวังว่าจะเป็นคำตอบที่ผมพอใจ”
อนลคนเอาแต่ใจหลิ่วตาให้กับสร้อยมาลา ก่อนจะเดินไปหยุดตรงหน้าพี่ชาย
“เราไป
