เอวาออกมาจากห้องทำงานของเดลเพื่อต้องการตามหาความแน่ชัด
"ไปไหน" เอวาเดินมาหยุดที่โต๊ะทำงานของแพรพิไล แต่เธอก็ไม่ได้อยู่ที่โต๊ะ ไวเท่าความคิดเธอตัดสินใจเดินไปยังห้องน้ำของชั้นผู้บริหารทันทีทันใด แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิด แพรพิไลอยู่ในห้องน้ำ
เอวายืนขวางประตูห้องน้ำจ้องหน้าแพรพิไลนิ่งไม่ขยับเขยื้อนไปไหนแม้แต่น้อย
แพรพิไลมองหน้าเอวาด้วยความไม่เข้าใจ แต่เพราะไม่อยากจะมีเรื่องกับเอวาอีกเธอจึงขยับก้าวไปทางซ้ายเพื่อจะเลี่ยงหลบ แต่เอวาก็ก้าวเท้าตามมาขวางเธอ เธอก็ขยับไปทางขวา เอวาก็ขยับตามเธอไปอีก เป็นเช่นนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนแพรพิไลทนไม่ไหว
"มีอะไร" แพรพิไลตัดสินใจเอ่ยถามออกไป เอวาไม่ตอบยื่นมือไปจับใบหน้าแล้วเพ่งมองไปที่ริมฝีปากของแพรพิไล
"มานี่" เอวาจับดึงมือของแพรพิไลให้เดินตามเธอมา
"นี่! ปล่อยฉันนะ จะพาฉันไปไหน" แพรพิไลร้องโวยวาย รู้สึกเจ็บที่ข้อมือด้วยเพราะแรงบีบจากมือของเอวา
"น้อง?" เดลเงยหน้
