เลียมคลี่ยิ้มเล็กน้อยและโน้มใบหน้าลงมาบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มด้วยความรัก พัฟฟินจูบตอบเขาเล็กน้อยเพราะยังรู้สึกแปลกใจกับคำพูดของชายหนุ่มเมื่อครู่ เลียมถอนจูบออกมาจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้ม
"อื้ม...เมื่อกี้แด๊ดดี้หมายความว่ายังไงคะ?"
"ก็หมายความว่าวันหนึ่งเราจะสร้างครอบครัวด้วยกัน" เขาพูดเสียงอ่อนโยนผิดปกติ
"คุณ...ผีเข้าหรือเปล่าคะ ทำไมอยู่ๆพูดเรื่องนี้ขึ้นมา"
"ทำไม เธอไม่ดีใจหรอที่ฉันพูดเรื่องนี้"
"ก็...ดีใจสิคะ แต่ปกติไงปกติคุณพูดเหมือนคนอื่นเขาที่ไหนล่ะ" เลียมคลี่ยิ้มน้อยออกมากับคำพูดของหญิงสาว ยิ่งสร้างความแปลกใจให้กับพัฟฟินยิ่งขึ้น
"นี่ไงคุณกำลังยิ้ม ปกติคุณยิ้มแบบนี้ที่ไหนกันล่ะ น่ากลัว"
"หึ! พูดดีๆกับฉันบ้างไม่ได้หรือยังไง?"
"ทำไมฉันต้องพูดดีๆกับคุณด้วย"
"ก็เพราะเธอพูดไม่ดีแบบนี้ฉันยิ่งมีอารมณ์ ผลที่ตามมาก็คือเราสองคนน่าจะลูกดก"
"ลูกดกบ้าอะไร! แค่คนเดียวคุณยังไม่มีปัญญาทำให้ฉัน
