“ลืมตาขึ้นมองผมสิลดา ผมรักคุณนะที่รัก ลืมตาขึ้นมองหน้าผมสิครับ อย่าทำแบบนี้ ผมใจจะขาดแล้วนะลดา”
ดวงตาของมาเฟียหนุ่มแดงก่ำแต่ไม่มีน้ำตาไหลออกมา เสียงของเขาแผ่วโหยราวกับคนจะขาดใจยามพร่ำรำพันให้คนนอนนิ่งฟื้นขึ้นมา แม้เขาจะพูดภาษาไทย แต่กิริยาท่าทางนั้นสื่อให้คนเห็นรับรู้ถึงความเจ็บปวดมหาศาลของเขาได้ ในห้องเงียบกริบเมื่อสายตาทุกคู่จ้องมองร่างใหญ่ของเจ้าพ่อมาเฟียนิ่ง ลูกน้องของหลี่เจิ้งพากันออกมาจากห้อง เมื่อทนเห็นความเจ็บปวดของผู้เป็นนายไม่ไหว เหลือเพียงหลินหลินกับริคคาโด้ที่ยืนนิ่งอยู่
หญิงสาวน้ำตาไหลเจ็บช้ำใจกับการสูญเสียครั้งนี้เหลือเกิน เธอมองหลี่เจิ้งด้วยความเห็นใจและสงสาร คนรักกันมากสองคนต้องพรากจากกันเพราะเธอเป็นต้นเหตุ หากเธอไม่ดึงดันขอร้องให้เพียงลดาพามาหาริคคาโด้ เพียงลดาคงไม่จบชีวิตลงแบบนี้ ความรู้สึกผิดโบยตีหัวใจเธออย่างรุนแรง ความผิดครั้งนี้ยากจะอภัยเหลือเกิน...
หลินหลินพยายามข
