“เช่นกันครับคุณเพียงลดา”
ริคคาโด้ยื่นมือไปจับมือนุ่มที่ส่งมาให้ แล้วปล่อยออกอย่างสุภาพ
“เมื่อวานผมเพิ่งพบกับคุณหลี่เจิ้ง ไม่คิดว่าคุณหลี่เจิ้งจะมีภรรยาที่ทั้งสวยและน่ารักขนาดนี้”
คำชมของหนุ่มรุ่นน้องทำให้คนได้ยินยิ้มกว้างขึ้น นอกจากหล่อแล้วบุคลิกของริคคาโด้ยังชวนให้คนติดใจโดยง่าย บางทีหากหลินหลินได้ใกล้ชิดกับชายหนุ่มคนนี้มากขึ้น หญิงสาวอาจเปลี่ยนใจไปรักเขาก็ได้ เพียงลดาเริ่มคิดหนักระหว่างความเห็นแก่ตัวที่หมายจะเก็บหลินหลินไว้ให้ดูแลสามีแทนตน กับการปล่อยอีกฝ่ายไปให้พบกับเส้นทางชีวิตอันงดงามภายหน้า เธอควรเลือกทำอย่างไรมากกว่ากัน
“ขอบคุณที่ชมค่ะคุณริคกี้ ปากหวานแบบนี้ใครได้เป็นคนรัก คงทั้งรักทั้งหลงแย่ จริงไหมหลินหลิน”
เพียงลดาหันมาแซวหลินหลิน รอดูปฏิกิริยาจากอีกฝ่าย
หลินหลินยิ้มบางๆ “ฉันว่าเราทานอาหารกันดีไหมคะ เดี๋ยวจะเย็นหมด ริคกี้คะลองทานอาหารจีนดูสิคะ เผื่อคุณชอบฉันจะได้ทำให้ทาน”
