“นั่นน่ะใช้เสร็จแล้วก็เอาไปเก็บ จะวางเกะกะทำไม แล้วนี่ทำไมเอามากองตรงนี้ เกะกะ ! มาโนชมาขนไปกองตรงนู้นให้หมด เร็ว ๆ ด้วยล่ะ แล้วตามฉันไปที่เรือน” ทุกสิ่งทุกอย่างดูขวางหูขวางตาศิราไปเสียหมด ทำให้พาลไปเสียทุกอย่าง แม้แต่คราดที่คนงานเพิ่งวางไว้ แล้วไปหยิบจับถังน้ำให้ออกพ้นทาง และอย่างไรก็ต้องหยิบขึ้นมาคราดหญ้าให้ม้าอีกครั้ง ทำเอาคนงานงงงวยกันไปหมด และไม่มีใครเข้าหน้าติดตลอดเดือนมานี้ แม้แต่ผู้ช่วยอย่างมาโนช
“อะไรวะ มันก็อยู่ตรงนี้มาตั้งนาน จู่ ๆ วันนี้ก็เกะกะซะงั้น กว่าจะหมดนี่ หลังหักแน่ไอ้โนช นายหญิงจอมจ๋า ได้โปรดกลับมา ไอ้โนชจะตายอยู่แล้ว” มาโนชมองกองอาหารม้าที่อยู่ตรงนี้มานมนาน วันนี้เกิดอยากจะเปลี่ยนที่วางเสียอย่างนั้น 2 เดือนมานี้เขากลายเป็นที่รองรับอารมณ์ของเจ้านายหนุ่ม เงยหน้ามองขึ้นฟ้าวิงวอนให้นายหญิงกลับมา ก่อนที่ตัวเองจะตายไปเสียก่อน
รถกระบะ 4 ประตูแล่นเข้ามาจอดบริเวณเรือนไม้สักฝ
