“ทุกคนไม่ต้องลำบากหรอกครับ ผมจะจัดการเอง ยังไงผมก็เป็น...เป็นพ่อของลูกจี ให้ผมเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดเองดีกว่า ถ้านายพีอยากออกแบบและดูแลเรื่องการก่อสร้างให้ก็ดี ผมจะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้” ภูมิภัทรรีบบอก
“ทุกคนไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายหรอกค่ะ จียังพอมีเงินเก็บ ให้จีจ่ายเองดีกว่านะคะ”
“เงินเก็บก็เก็บเอาไว้ใช้เถอะจี มีป๋าเค้าเสนอออกทุนให้ทั้งหมดแล้ว เราแค่รอให้ร้านออกมาเป็นรูปเป็นร่างก็พอ เดี๋ยวจะเสียน้ำใจเค้า”
ภูริตาบอกพร้อมกับหันไปยิ้มแฉ่งให้พี่ชายคนโต
“แต่ว่า...”
“งั้นก็เอาตามที่พี่ภูมิเค้าว่าเถอะลูก หนูขึ้นไปพักผ่อนกับเด็กๆ เถอะจ้ะ เดินทางมาหลายชั่วโมงคงเพลียแย่แล้วสิ”
“ค่ะคุณแม่ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะที่ยังเมตตาหนูกับลูก”
“เราก็ต้องเมตตาหนูสิจ๊ะ อย่าลืมสิว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ และตอนนี้ครอบครัวของเราก็ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมแล้วด้วย จริงมั้ยคะคุณภู”
“จริงจ้ะ” ภูผาโอบไหล่ภ
