สัญญาณไฟเขียวเปิดทางอีกครั้ง รถตู้คันงามก็เคลื่อนขยับตามรถคันอื่นออกไป ขณะสองเลขายังถกเถียงเรื่องขวัญชนกกันอยู่ไม่จบ
"วิไลไม่ได้ตาฝาดแน่นอน...ยัยบ้านนอกแน่ ๆ ต๊าย !!! มีรถหรูมารับซะด้วย สงสัยมีเสี่ยเลี้ยงแน่ ๆ ถึงว่า ยอมออกจากวงการง่าย ๆ"
จอมทัพยกมือขึ้นจับหัวใจของตัวเอง หัวใจของเขาเต้นรัวเร็วเหมือนจะหลุดออกจากขั้ว เลือดในกายดิ้นพล่าน ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด ทำไมเขาจึงตื่นเต้นรนรานได้ขนาดนี้นะ ก็แค่ได้เห็นหญิงสาวไร้ยางอายคนนั้นอีกครั้ง
“เป็นอะไรไปคะคุณจอม หน้าซีดจัง” เจ้าหล่อนพูดพลางเอื้อมมือมาจะจับแก้มสาก เขาปัดมือเธอออกอย่างไม่ใยดี ติดจะอารมณ์เสียด้วยซ้ำ “ขอโทษค่ะ ที่รบกวน”
เจ้าหล่อนชักสีหน้าหันกลับไปนั่งกอดอก โกรธชนิดควันออกหู รอให้ชายหนุ่มง้อสักคำ แต่เขาก็ไม่ปริปาก กลับหันหลังให้เธอ จ้องมองแต่นอกรถ
ขณะจักรกฤษณ์หน้านิ่ง ใช้ความคิดตรึกตรองบางเรื่อง เขาเองก็คิดว่าเขาเพิ่งเห็นเธอเช่นก
