หลังจากพาเจนนี่กลับห้อง จางหลินหลินอาสาช่วยลูกสาวแต่งตัว และบอกให้ม่านไหมไปอาบน้ำแต่งตัวบ้าง หญิงสาวจึงกลับมาที่ห้องของตัวเอง จัดการอาบน้ำชำระร่างกายจนเสร็จเรียบร้อย ขณะเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อหาเสื้อผ้า ก็พบร่างสูงใหญ่ของหลี่ไท่หยางนั่งอยู่บนเตียงของเธอ
“มานี่สิ ม่านไหม” เขาเรียกเธอ
ม่านไหมมองเห็นแววตาวาวระยับของมาเฟียหนุ่มแล้วรู้สึกใจเต้นแรง หลังจากคืนนั้นเขาไม่ได้แตะต้องเธออีก จางหลินหลินบอกว่าหลี่ไท่หยางมีงานที่เขาต้องลงไปจัดการด้วยตัวเอง จึงทำให้เขาไม่มีเวลามาเกาะแกะเธออีก
“ฉันจะแต่งตัวค่ะ คุณหลี่”
ม่านไหมไม่ยอมขยับตัว ทำให้คนออกคำสั่งนิ่วหน้า แววตากร้าวขึ้น
“ฉันบอกให้มานี่ก็มาสิ ทำไมชอบขัดใจฉัน ฮึ!”
เขาตวาดเสียงดัง จนหญิงสาวสะดุ้งโหยง รีบเดินมาหาอย่างลนลาน
หลี่ไท่หยางลุกขึ้นยืน เขาสูงกว่าม่านไหมมากเวลายืนศีรษะของหญิงสาวอยู่เพียงระดับอกขอ
