นวลลออหัวเราะเบาๆ “ได้สิคะ ไม่มีปัญหาเลยค่ะ เลี้ยงทั้งอาทิตย์ก็ยังได้ค่ะ”
“แต่พี่กินจุนะ”
“กินจุแต่กินร้านข้างทาง ไม่น่าจะกี่บาทหรอกค่ะ จริงไหมคะ”
โรมิโอหัวเราะร่วน นวลลออเองก็อมยิ้มมีความสุข แต่แล้วความสุขก็ต้องกระเด็นหวือหายไป เมื่อใครบางคนปรากฏตัวขึ้นโดยไม่ได้รับเชิญ
“เห็นจะไม่ได้หรอกครับ เพราะผมไม่ชอบให้เมียเอาเงินของตัวเองมาเลี้ยงดูผู้ชายคนอื่น”
“คุณมิก” หญิงสาวตกใจ หน้าตาซีดเผือด “คุณมิกมาได้ยังไงคะ”
เขาไม่ตอบหล่อน แต่จ้องหน้าโรมิโออย่างหาเรื่อง “คุณก็ดูมีการศึกษานะครับ เป็นถึงเจ้าของบริษัทใหญ่โต ไม่น่าคิดสั้นมาเป็นชู้กับเมียชาวบ้านเลย”
โรมิโอกัดฟันแน่น หน้าตาแดงก่ำด้วยความโกรธ “ผมกับนวลบริสุทธิ์ใจต่อกัน”
โดมินิกหัวเราะร่วน หน้าตายียวนกวนโทสะเป็นที่สุด “ผมรู้ว่าคุณแอบชอบเมียของผม”
โดมินิกคิดว่าโรมิโอจะปฏิเสธ แต่คู่สนทนาตอบรับออกมาเสียงดังฟังชัดจนเขาต้องเป็นฝ่ายโมโหแทน
“ใช่
