โดมินิกก้าวออกมาจากห้องน้ำ และก็เห็นว่าทิพย์เกสรใส่ชุดนอนบางใสแจ๋วจนเห็นไปทุกสัดส่วนรออยู่บนเตียง กรามแกร่งขบกันแน่น บางอย่างในใจครวญครางออกมาอย่างทรมาน ความรู้สึกที่มีต่อผู้หญิงตรงหน้ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
“ทิพย์มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ”
ทิพย์เกสรลุกขึ้นยืนและเดินนวยนาดเข้ามาหา มือนุ่มวางลงบนต้นแขนเปลือยของชายหนุ่ม ดวงตาที่ช้อนขึ้นมองเต็มไปด้วยกิริยาเชิญชวน
“ถ้าทิพย์ไม่มีธุระอะไร ทิพย์จะเข้ามาหาคุณมิกไม่ได้เหรอคะ”
ชายหนุ่มดึงมือนุ่มของทิพย์เกสรออกจากต้นแขนของตัวเอง และเดินเลี่ยงไปหยุดที่หน้าต่างห้อง ใจจริงเขาอยากเดินหายเข้าไปภายในห้องแต่งตัวเสียเลย แต่ก็เกรงว่าทิพย์เกสรจะตามเข้าไป
“คุณมาเหนื่อยๆ น่าจะพักผ่อนเสียก่อน”
ทิพย์เกสรยังคงยิ้มระรื่น เดินตามติดมาไม่ลดละ
“ทิพย์ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ทิพย์คิดถึงคุณมากกว่า...”
มือเล็กเลื่อนลงไปที่ขอบผ้าเช็ดตัวที่โดมินิกพันไว้รอบกาย จะ
