แสงสีขาวคล้ายพุ่งวาบเข้ามาในหัว ทำเอาริคคาโด้เกือบล้มทั้งยืน เขาจับขอบโต๊ะไว้แน่น หายใจแรงดวงตาเป็นประกาย อยากจะหัวเราะและก็อยากร้องไห้ออกมาจนสับสนไปหมด
“โรซี่น้อย...”
ริคคาโด้เอ่ยเสียงพร่า ความรู้สึกภายในอยู่ระหว่างความตกใจกับความดีใจ หัวใจเต้นรัวแรง เขาสูดลมหายใจแรงให้ตัวเองคลายจากอาการแปลกๆ นั้น
“ทำไม... ทำไมนายไม่บอกฉัน”
“คุณอลิชาขอร้องผมเอาไว้ครับ เธอกลัวว่าหากท่านรู้ ท่านจะเอาตัวคุณโรซี่ไปจากเธอ”
ทนายเอริกเปิดเผยทุกสิ่งอย่างไม่ปิดบัง มาถึงตอนนี้แล้ว เขาไม่จำเป็นต้องปกปิดความลับอีกต่อไป มองอีกฝ่ายที่กำลังยกมือกุมขมับ มืออีกข้างจับขอบโต๊ะไว้ คล้ายต้องการพยุงร่างตัวเองไม่ให้เซล้มอย่างเข้าใจ ริคคาโด้คงจะช็อกมาก
“แล้วนายก็ปล่อยให้ฉันอยู่กับโรซี่น้อย รักแก รักแม่ของแก โดยไม่บอกอะไรฉันเลย”
“ผมอยากบอกครับ แต่คิดว่าจะบอกหลังจากท่านแต่งงานกับคุณอลิชาแล้ว แต่ท่านกับเธอ...”
ทนายเ
